Wist je dat…

…het de laatste tijd echt wel werken geblazen is, inclusief weekends en avonden. Of dat daarmee wil zeggen dat er vooruitgang geboekt wordt, das een andere zaak. Veel tijd gaat verloren bij het schrijven van rapporten, inefficiënte vergaderingen, niet nagekomen afspraken etc etc. Maar vermoedelijk is dat inherent aan ontwikkelingssamenwerking
…één van de taken het opvolgen van demonstratieveldjes is. We hebben het hierbij niet over een kleine demonstratie van het huidige politieke landschap van Vlaanderen of de gevolgen van de economische crisis op het landbouwbeleid van Europa, neen we proberen gewoon nieuwe technieken te laten zien aan producenten. Veel veldwerk dus, wat een aangename afwisseling is van het BTC-bureauwerk.
…de eerste ontmoeting met een slang dan ook niet lang op zich liet wachten. Tijdens het verplaatsen van een hoopje hooi merkte een boerin op dat ze iets zag bewegen, waarop de animator van een plaatselijke NGO met één machete uithaal het serpent (voor de duidelijkheid, we hebben het niet meer over de boerin) naar de eeuwige jachtvelden stuurde. Al kon het ook het veldje naast ons demonstratieperceel geweest zijn.
…de collega-vrijwilliger en eega in Lokossa een bevriend koppel op bezoek hebben. En met hun aankomst lijkt mijn spelgeluk gekeerd. Na verschillende sessies van onder andere Machiavelli en Kolonisten van Catan alsook petanque is de overwinningsbalans overduidelijk positief, zelfs op het dominante af. Of waar een mens zijn voldoening al niet kan uithalen
…er nieuwe foto’s in diaporama gezet zijn over het werk op het terrein (demonstratieveldjes, uitwisselingen) en andere bezigheden
…KV Mechelen de bekerfinale zal spelen én winnen! Meer nog, ondergetekende zal zich er live van verzekeren vermits ik dan toevallig in het Belgenland ben. Moge de voetbalgoden ons goedgezind zijn.

15 minutes of Feem

Een plakkerige dag in Benin in november. Net hersteld van een palu, wordt zoals tijdens een seminarie afgesproken werd, een filmpje ingeblikt door elke vrijwilliger. Doel is het resultaat op de blog van SVCD (de dienst voor de vrijwilligers van CTB) te zetten om alzo het grote publiek te informeren over ‘het dagelijkse leven van een vrijwilliger in Benin’. Er mag al eens gelachen worden, dus werd het door mezelf niet al té serieus genomen. En laten we eerlijk zijn, meer dan twee man en een paardenkop zal dit kleinood toch niet te zien krijgen.

Een eveneens plakkerige dag in Benin in januari. Net terug van een winterstage in de heimat, wordt zoals voor de vakantie afgesproken werd, een missie vergezeld die bestaat uit de winnares van de BTC-opendeurdag, de communicatie-verantwoordelijke van CTB en een journalist van Metro. Er worden enkele sites van rijst- en groentetelers bezocht, nadat de karavaan eerder al halt gehouden heeft bij de andere BTC-projecten en het Voodoo-feest in Abomey. Doel van de missie is onder andere om de journalist enkele artikels te laten neerpennen en alzo het grote publiek te informeren de nieuwe stijl van ontwikkelingssamenwerking. Om de journalist in kwestie een beeld te geven van het aangeworven vrijwillige werkvolk van BTC, vult elke vrijwilliger een fiche in met zijn activiteiten, standplaats etc…Er mag al eens gelachen worden, dus werd er tijdens de missie langs de neus weg wel eens reclame gemaakt voor Mechelen en werd ter tijd en stond (het moet toeval zijn, maar dat onderwerp komt steeds ter sprake) vermeld dat de laatste Belgische voetbalploeg die met een Europese Beker ging lopen uit bovenvermelde metropool afkomstig is.

Een plakkerige dag in Benin in maart. Afgaand op een berichtje van een kersvers petekind (hij is nu eenmaal hoogbegaafd) sta ik in de pendelgazet. Enkele dagen later worden we door BTC geïnformeerd met een gescand exemplaar in de bijlage. Nu moet ik toch even rechtzetten dat ik hier nooit rond micro-financiering heb gewerkt, noch lokale radio’s heb gesensibiliseerd of deftig zaaigoed heb gevonden. Maar soit, het goede nieuws is dat Mechelen tot tweemaal toe vermeld werd.

Nog steeds in Benin in maart, nog steeds plakkend. Temeer aangezien de stress begint te stijgen met het bezoek van een Belgische Delegatie onder leiding van de Minister van Ontwikkelingssamenwerking (Charles Michel), die tijdens zijn tweedaagse een dik uur uittrekt om kennis te maken met VDOS, het vrijwilligersprogramma. En jawel, de collega-vrijwilligers vonden er niets beter op dan mijn filmpje te laten zien aan de minister, ambassadeur en andere excellenties. Gelukkig konden ze er mee lachen en was het een ideale ijsbreker om daarna over iets serieuzere onderwerpen te discussiëren. En het moet gezegd, de man lijkt te weten waarover hij het heeft…

Een verslagje van het ministriele bezoek, alsook de videos van de vrijwilligers zijn nog steeds te vinden op www.blogcooperation.be

Landingsbonen en Kerosinetomaten

Waar houdt een vrijwilliger zich zoal mee bezig? In de weekends wordt er vrijwillig aan websites gewerkt: check www.esop-caritas.org, de site van de organisatie waarvoor ik naar Senegal trok (niet teveel letten op de tekst, ik wacht nog op input van hun kant). Ah Senegal, dat was nog de tijd van het echte vrijwilligerswerk en veldwerk, hetgeen niet altijd het geval is bij BTC. Maar laten we daarover niet uitwijden, aan cynisme en nostalgie -de favoriete hobby's van expats op leeftijd- wordt hier immers al genoeg gedaan.

Afgelopen week werd er een uitstapje georganiseerd door ons project voor de groententelers. Doel van de schoolreis was om met andere producenten uit te wisselen over innoverende productietechnieken, met als centraal thema het rationaliseren van bestrijdingsproducten (insecticiden en herbiciden en zo).

In de hoofdstad werd de site van Houéyiho bezocht, een erg belangrijke productie-locatie. Een wetenschapper van IITA gaf ons uitleg hoe ze vooruitgang hadden geboekt in het verminderen van het gebruik van pesticiden. Zeer interessant, al stelde ik me wel de vraag of het nu echt de meest geschikte plaats voor groententeelt was. Op onderstaande foto merkt u immers dat er toch enkele elementen aanwezig zijn die je niet direct op een groentenveld zou verwachten. Goed kijken, want het valt niet echt op. Neem gerust uw tijd...



Inderdaad, zoals de titel deed vermoeden bevonden we ons net voor een landingsbaan van het nationale vliegveld. 'Dit is één van de enige plekken is waarop er zeker niet gebouwd mag worden mijnheer', zo verzekerde een plaatselijke producent. Diezelfde man stelde me gerust dat er uit testen was gebleken dat de landende vliegtuigen geen invloed hadden op de kwaliteit van de productie. Wat kan je daar dan op zeggen? Aannemen, doorgaan en als communicatieverantwoordelijke van het project mooie foto's nemen en een artikeltje schrijven voor de interne nieuwsbrief. In elk geval, qua toegang tot de exportmarkt is het de ideale plek. Dit bleek ook te gelden voor de tweede stek die we bezochten: het veld van de biologische boer. Dat bevond zich immers naast de nationale verkeersader Cotonou-Porto Novo. Bio, dat proef je! Dju, ik had me nochtans voorgenomen niet aan cynisme te doen...

Wist je ook dat...

…het leven in Lokossa er niet minder aangenaam is op geworden sinds de terugkeer. De nieuwe vrijwilliger en zijn geliefde wederhelft zijn immers spelletjesfanaten, waardoor er al deftig tekeer gegaan werd in manillen, boonanza, catan, petanque etc. Voorlopig zoek ik enkel voor de catan nog de juiste vorm. Thibault blijft daarin de te kloppen man, waaraan hij me dan ook geregeld herinnert.

…hij gelukkig een standard supporter is, waardoor het na afgelopen week niet echt moeilijk was van mijnentwege om hem van repliek te dienen. De goede reeks waarmee de kakkers bezig zijn helpt daarbij ook een handje.

…de oude coach ‘Yves’ -van tijdens de periode dat ik nog in het verre noorden zat- Benin nog eens bezocht heeft. Samen met enkele andere blanken uit Natitingou heeft hij de oversteek met de auto gemaakt. Ik heb hem nog net voor zijn vertrek kunnen strikken om een kleine samenvatting te krijgen over de kredietcrisis, zijn bouwplannen en open source-software. Helaas weet hij geen snars van voetbal af.

…ik aan de bureau van FAFA (de naam van ons project) een waarlijk badmintonveldje heb geïnstalleerd dit weekend. Coach Yves en zijn vrouw hadden me bij hun vertrek immers plechtig hun net overhandigd en na een dagje pikketten in de grond kloppen in de volle zon, kon ik met voldoening en met een stevige koppijn het resultaat aanschouwen. Het blijft wachten op een windvrij moment (momenteel heerst de harmattan nog) om de talrijke uitdagers (“ik ga u kloppen met de ogen dicht”) de mond te snoeren

…de stevige hoofdpijn aan het eind van de avond werd weggespoeld met enkele frisse pinten aangezien de collega vrijwilligers op bezoek waren. Samen met de chauffeurs van het project hebben we dan maar Kass (ik probeer al enige tijd een “L” op hun gevel toe te voegen) Night Club onveilig gemaakt. Dat is de enige discotheek van Lokossa. Gelukkig maar, want ze geraakt zowiezo al moeilijk gevuld.

…het toch aardig vol liep tegen de vroege uren. We kregen er van een dame van plezier zelfs gratis een demonstratie op zijn hondjes. Haar ‘slachtoffer’ was een weinig verzet tonende Beninees, waartegen ze niets verhullend al dansend aanschurkte om vervolgens te testen of zijn materiaal positief reageerde op haar uitnodiging. National geographic live!

…er de laatste weekends verschillende uitstapjes en feestjes op het menu stonden. Prima dus om de dansbenen nog eens te oefenen. Op goede muziek om volledig loos te gaan blijft het echter wachten, waarschijnlijk tot de 16de mei.

…de sambapieten aan de vooravond staan van 3 beslissende matchen. Halen ze 9 op 9, dan is de titel zo goed als binnen. En dat terwijl hun 3 beste spelers in het buitenland zitten! Check it out op www.lzvcup.be. Doorklikken naar tweede klasse, helemaal van boven in de kolom. Ter info: de sambapieten zijn een reeks koorknapen die trouwmissen aandoen. Tijdens een communie beslisten ze om ook hun voetbaltalenten te etaleren.

wist je dat...

er al efkes een filmpje van ondergetekende sambapiet op het net staat en wel hier

klikken maar

tis int frans, maar ondertiteld!

Terug van terug weggeweest

Jawel, terug in beninland, het is toch even aanpassen na een aangename passage door de heimat. Enkele dingen die hier ondertussen veranderd zijn

- In Lokossa, heb ik ondertussen het gezelschap gekregen van Thibaut – een collega vrijwilliger voor een ander BTC-project rond decentralisatie in Lokossa- en zijn wederhelft Evelyne. Aangename mensen, zelfs al komen ze van over de taalgrens. Vermits Thibaut een basketverleden heeft zullen we snel een te vrezen duo vormen op de lokale court.
- Hij is één van de 4 nieuwe vrijwilligers in het land, wat ons totaal op 9 brengt. Een van de andere nieuwelingen, Jean, zal ook werken rond decentralisatie, maar dan in Natitingou, mijn vorige werkplaats in het Noorden. Vermits ik de stad een beetje ken (in welke putten kan je zoal vallen bij nacht, waarop heb je recht als je inkom van de discotheek betaalt, waar zit den duits) zal ik hem vergezellen om hem te installeren
- In mijn project is iedereen ondertussen gearriveerd. Dat wil zeggen dat ik niet langer manusje van alles hoef te zijn en me kan beginnen toeleggen op het interessantere werk.
- De ‘harmattan’ regeert het land. Dit is niet de naam van de volgende kleine Dosselaere, maar een wind die poussière en frisheid met zich meebrengt en zo de aanpassing aan de Belgische recordwinter toch enigszins kan verzachten.
- Ik ben ondertussen drie keer peter geworden, de kleine Merel (van de broer) heb ik nog net in levende lijve kunnen beschouwen. Gus, tweelingbroer van Thor en afstammeling van Jeannie de Gifmenger & Cockx de Sirene bevindt zich momenteel in het glazen huis te Gent.
- De winnares van de open bedrijvendag is aangekomen voor een bezoekje aan de BTC-projecten te Benin, vergezeld van de communicatieverantwoordelijke (een anderlecht-supporter en laat die bekermatch nu net tijdens zijn bezoek hebben plaatsgevonden!) en een Metro-journalist. Dus pendelaars onder ons, check out de Metro binnenkort voor enkele artikels over Benin.

Hetgeen hier nog niet echt veranderd is

- De menukaarten van de resto’s in Lokossa vertonen niet echt een dynamisch karakter. Rijst, maïspasta, rode pasta (maïspasta met tomatensaus) en akassa (een ietwat zuurdere variant van maïspasta) blijven toppers. Om het klavertje twee te vervolledigen is er nog steeds de keuze tussen vis en konijn.
- Onze vrienden van de SBEE, de plaatselijke Electrabell vinden het nog steeds niet nodig om een zekeringskas te komen installeren. Ze amuseren zich ondertussen met het stimuleren van het feestgevoel door in de hele stad stroompanne-gewijs het stroboscoop-effect toe te passen.
- Qua sportbeoefening zit ik hier nog steeds tegen het absolute nulpunt. Dit kan echter niet blijven duren aangezien ik overweeg om nog eens voor de 20 km van Brussel te gaan. De 20 km vindt immers plaats op 31 mei en laat ik nu net een nieuw ticket hebben vastgelegd voor 9 mei tot 1 juni.

De kindervriend

vermits ik niet op Sientje (mijn petekind) haar verjaardag kan zijn, toch een boodschap voor haar van de kindervriend: check it out op

http://www.zshare.net/video/52433170bbed1cde/